Massademocratie als economische oplossing?

Vandaag de dag is het bon ton om alle mensen, en daarmee de economische adaptie als dusdanig, te bestempelen als één geheel, teneinde een zogenaamd multucultureel getinte gemeenschap op te bouwen, of reeds als voltooid te zien. Daar is op zich niets mis mee, de gemeenschappen van allerlei origine zijn wel verplicht om samen te leven in de westerse beschaving, maar trachten toch hun eigen tradities en gebruiken te behouden. Hierdoor ontstaat er een bepaalde 'openbare' economie die echter niet als dusdanig bestaat. De massa op zich blijft zich opsplitsen in groepen, die pogingen doen tot samenwerken, maar ook op sommige culturele punten sterk afwijken.

Dit geeft als resultaat een 'onzichtbare' economische adaptie. Denken we maar aan de miljarden die jaarlijks versluisd worden ter ondersteining van de thuislanden van de immigrantenbevolking. Enerzijds leidt dit tot een deviezenverlies per EU land, anderzijds ontstaat een zwart circuit van, nogmaals, een 'onzichtbare' economie, die afzijdig staat van de statistieken en er dus geen deel van uitmaakt.

Voorlopig besluiten we dus dat massademocratie, waar elke groep als onderdeel van het geheel wordt beschouwt, geen optimale werking kan garanderen en er onjuiste forecasts kunnen worden gemaakt. Volgende week gaan we hier dieper op in.

Stay focused.